Life
http://angelasolomon.blogspot.com
 "From now on, everyday will be the most important day."
Hi! The name is Angela. Born on 10191988; existing (and living) for 21 years (and counting). Only daughter. Graduate of UST BSCS '09. Currently working (and wasting my once productive life) in night shift to sustain her luxurious life. Plans to mature on February 2010. Addicted to Web.♥ A licensed driver. In a relationship since 122108. Loves my circle of friends. Loves sweets. Sentimental. Slim, long-legged with fair complexion. Wants to edit her life. So help me God.
I can be reached everywhere.
YM.
Plurk.
E-mail.
Facebook.
Twitter.
Friendster.
Multiply. Tumblr.
Rants
say anything like you mean it.
| |
Parada ng mga Judings sa Sta. Elena, Marikina City
Story told at 23:20 //
0 person(s) left violent reaction(s).
Infairness. Natalbugan ako. Mas sexy sila sa akin. Last week pa lang nakaschedule na panonood namin ng parada ng mga judings (bakling, bakla, gay, bading, shokla) sa Kapitan Moy. Fiesta kasi sa Sta. Elena kahapon (May 3, 2007). Kasama namin nanood pamilya ni Kuya Jhun (including Ara and Eddie). 7:30 pa lang nakapwesto na kami sa kanto ng Otto sa tapat ng OLA Church. Diyos ko, nagsimula na ung parade almost 9pm na. Buti na lang super lakas ng hangin, ung tipong mukhang bruha na kami, kundi nagkandahilo-hilo na kami dun sa sobrang tagal (Tapos nandun pa si "Hangin". Lalo tuloy humangin...).  Simula pa lang, hiyawan na mga tao. Pano, ang mga consorte nila e Marines pa ata un. Basta parang sa marines e. Haha. Nakakaaliw. Parang diring-diri sila sa mga partner nilang bading. Hehe. Ni hindi man lang yakapin, o hawakan man lang. At parang gustong-gusto na nila magtakip ng panyo sa mukha dahil sa sinapit nila dun. Haha. Ang lupet ng mga bading. Biruin mo, ang lalakas ng loob nila magsuot ng ganong klase ng gowns. May backless, may pa-tube na lumalabas ang pandesal, este, padding ng bra, may parang hot air balloon sa loob ng skirt sa sobrang lobo, may parang parrot ang kulay, may feel na feel, may puting-puti (pati mukha, parang espasol), may simple, may magarbo, at marami pang iba (Isipin mo kung anong mga klase ng gowns ang pwede nilang isuot -- maliban sa gowns na may Christmas lights at lantern.). Kakaiba sila. Hindi ko alam kung nag-eenjoy ba talaga sila sa ganong klaseng reaksyon ng tao na pinagkakatuwaan lang sila o napilitan lang sila talaga sumali dun dahil sayang din naman kung mapanalunan nila un premyo. Bilib ako. Ang se-sexy nila. Nainggit nga ko dun sa isang bading. Parang nagdaan muna kay Dr. Vicky Belo bago pumunta dun. Ang lakas ng loob. Ang kikinis. Maputi pa sa akin (Sa bagay, may mas iitim pa ba sa akin?). Kita pa ang cleavage, as in! Tapos backless pa. Nakatali lang sa leeg. Di ko na napansin kung pati cleavage ng pwet pinakita. Pero sa totoo lang, type kong kaibigan ang mga bading. Kasi kadalasan sa mga bading, artistic, creative, prangka at masarap kasama. Kapag may ayaw sila sa 'yo, harap-harapan nila sinasabi. At least, nalalaman mo kung ano ung dapat mong baguhin sa sarili mo, di ba? Isa pa, creative sila. Akalain nyong nakakaisip silang magsuot ng ganong mga kagagarbong damit. Hindi basta-basta un. Sa bansa natin, parang medyo nadidiscriminate ang bading. Bakit ba? Ano bang problema kung sinunod nila ung gusto ng puso nila? Wala naman, di ba? As long as wala silang naaagrabyado, walang problema sa pagiging ganun nila. *** 10pm na kami nakauwi. Nung tapos na at patawid na kami sa OLA para bumalik sa sasakyan, may napansin akong lalakeng naka-pink na parang sumusunod ng tingin sa akin at maganda sa paningin ko. Mukhang may kamukha pa nga sya e. Hihi. Natatandaan ko lang ung damit. Siguro namukhaan ako. Sayang. Sana napicturean ko man lang sana. Tsk. Ngayon, eto, matutulog ako ng maaga sa ala-una. Yes. Pero bukas, panibagong araw na naman ng pananakit ng ulo. Kailangan ko na talaga matapos ung Machine Problem! Kung ayaw kong mawalan kami ng kinabukasan ni Diana... Labels: bading, gowns, parade
My name is Ma. Angela Solis Solomon. My friends call me Angela, Angel, Anj and Gela. I was born on October 19, 1988 which is equivalent to 21 years of my existence in this world. I am the only daughter of Caloy and Belen. I am proud to be a Filipino. I have two brothers namely Alex (25) and Marc (11). Raised in Marikina City but grew up in Cainta, Rizal. I am a more-or-less-113-lb 5-foot-7-inch girl who was once offered a glamorous modeling career by one of our bus-mates in Hong Kong in 2007 but refused it. Already tried different whitening soaps to have a fair from a slightly dark complexion. I so hate the fact that my mom loved eating a pound of M&Ms Milk Chocolate when she was pregnant to me. Well, I had no choice but to believe in this saying, "Black is beauty."
Done with schooling. Grade School: Roosevelt College Cainta '01. High School: Our Lady of Perpetual Succor College (OLOPSC) '05. College: University of Santo Tomas (UST), BS in Computer Science '09. Masteral: soon. :)
Interests: Surfing the Web, shopping, daydreaming, fashion, sweets, gadgets, celebrities, out-of-town trips, hanging out with friends, reading books (of Paulo Coelho, Bob Ong, Mitch Albom, Sophie Kinsella), movies, music, food, beach, love, life. A WHOLE LOT MORE.
Working for Stream Global Services (CC7: Shaw) since May 2009 as a Customer Service Associate 1 (Account: AT&T HED).
I belong to an organization in our parish (Our Lady of the Abandoned in Marikina City) named Eco-Disaster Management Team since March 2007. I was surprisingly recruited by a friend of a friend. I became the committee head for membership and food on December 2009 as appointed by the chairman. Our mission is to serve the people. We do free weekly BP Operation, conduct outreach programs and extend our helping hand during calamities.
Mood swings.
How did I get engaged to blogging?
When I was kid, I always wanted to be a doctor. Then when I reached high school and got recognitions in my computer skills, I realized I wanted to become a computer programmer/web designer/web developer - or whatever you call a person who uses computer for a living.
I officially started blogging in 2005 after my website project in my fourth year in high school. Been signing up in different blog sites until I found my stability in Blogger in May 2007.
(Edited on 01252010 around 5:00PM MNL, Solomon's Residence.)
Editor: /rac♥
Background: stinkkyy
Layout/Coding: Mary
Inspiration: xanga livejournal
Host: 1 2
Parada ng mga Judings sa Sta. Elena, Marikina City
Story told at 23:20 //
0 person(s) left violent
reaction(s).
Infairness. Natalbugan ako. Mas sexy sila sa akin. Last week pa lang nakaschedule na panonood namin ng parada ng mga judings (bakling, bakla, gay, bading, shokla) sa Kapitan Moy. Fiesta kasi sa Sta. Elena kahapon (May 3, 2007). Kasama namin nanood pamilya ni Kuya Jhun (including Ara and Eddie). 7:30 pa lang nakapwesto na kami sa kanto ng Otto sa tapat ng OLA Church. Diyos ko, nagsimula na ung parade almost 9pm na. Buti na lang super lakas ng hangin, ung tipong mukhang bruha na kami, kundi nagkandahilo-hilo na kami dun sa sobrang tagal (Tapos nandun pa si "Hangin". Lalo tuloy humangin...). Simula pa lang, hiyawan na mga tao. Pano, ang mga consorte nila e Marines pa ata un. Basta parang sa marines e. Haha. Nakakaaliw. Parang diring-diri sila sa mga partner nilang bading. Hehe. Ni hindi man lang yakapin, o hawakan man lang. At parang gustong-gusto na nila magtakip ng panyo sa mukha dahil sa sinapit nila dun. Haha. Ang lupet ng mga bading. Biruin mo, ang lalakas ng loob nila magsuot ng ganong klase ng gowns. May backless, may pa-tube na lumalabas ang pandesal, este, padding ng bra, may parang hot air balloon sa loob ng skirt sa sobrang lobo, may parang parrot ang kulay, may feel na feel, may puting-puti (pati mukha, parang espasol), may simple, may magarbo, at marami pang iba (Isipin mo kung anong mga klase ng gowns ang pwede nilang isuot -- maliban sa gowns na may Christmas lights at lantern.). Kakaiba sila. Hindi ko alam kung nag-eenjoy ba talaga sila sa ganong klaseng reaksyon ng tao na pinagkakatuwaan lang sila o napilitan lang sila talaga sumali dun dahil sayang din naman kung mapanalunan nila un premyo. Bilib ako. Ang se-sexy nila. Nainggit nga ko dun sa isang bading. Parang nagdaan muna kay Dr. Vicky Belo bago pumunta dun. Ang lakas ng loob. Ang kikinis. Maputi pa sa akin (Sa bagay, may mas iitim pa ba sa akin?). Kita pa ang cleavage, as in! Tapos backless pa. Nakatali lang sa leeg. Di ko na napansin kung pati cleavage ng pwet pinakita. Pero sa totoo lang, type kong kaibigan ang mga bading. Kasi kadalasan sa mga bading, artistic, creative, prangka at masarap kasama. Kapag may ayaw sila sa 'yo, harap-harapan nila sinasabi. At least, nalalaman mo kung ano ung dapat mong baguhin sa sarili mo, di ba? Isa pa, creative sila. Akalain nyong nakakaisip silang magsuot ng ganong mga kagagarbong damit. Hindi basta-basta un. Sa bansa natin, parang medyo nadidiscriminate ang bading. Bakit ba? Ano bang problema kung sinunod nila ung gusto ng puso nila? Wala naman, di ba? As long as wala silang naaagrabyado, walang problema sa pagiging ganun nila. *** 10pm na kami nakauwi. Nung tapos na at patawid na kami sa OLA para bumalik sa sasakyan, may napansin akong lalakeng naka-pink na parang sumusunod ng tingin sa akin at maganda sa paningin ko. Mukhang may kamukha pa nga sya e. Hihi. Natatandaan ko lang ung damit. Siguro namukhaan ako. Sayang. Sana napicturean ko man lang sana. Tsk. Ngayon, eto, matutulog ako ng maaga sa ala-una. Yes. Pero bukas, panibagong araw na naman ng pananakit ng ulo. Kailangan ko na talaga matapos ung Machine Problem! Kung ayaw kong mawalan kami ng kinabukasan ni Diana... Labels: bading, gowns, parade
|